فهرست مطالب:

مادران ، عذرخواهی را برای انسان بودن متوقف کنید
مادران ، عذرخواهی را برای انسان بودن متوقف کنید

تصویری: مادران ، عذرخواهی را برای انسان بودن متوقف کنید

تصویری: مادران ، عذرخواهی را برای انسان بودن متوقف کنید
تصویری: من یک معذرت خواهی به خودم بدهکارم . 2024, مارس
Anonim

طی چند سال گذشته من متوجه شده ام که افراد شروع به عادی سازی مواردی می کنند که قبلاً با انگ هایی در اطراف آنها روبرو بوده است - خواه آگاهی از سلامت روان ، مثبت بودن بدن یا حتی صحبت کردن در مورد تجربیات خود برای پیشرفت بیشتر من جنبش.

این بسیار عالی است که اکنون می توانیم در مورد این مسائل آشکارا صحبت کنیم و خود را بیشتر آموزش دهیم ، اما همچنین دیدن میزان شرمساری همراه با بیان حقایق ما نیز عجیب است.

یک گروه به ویژه که من دائماً شاهد شرمساری آن هستم مادران هستند

ما به عنوان مادران ، راهی را که برای والدین انتخاب می کنیم ، تحمل می کنیم: نحوه تغذیه فرزندان ، نحوه نظم و ترتیب ، میزان اشتراک آنلاین فرزندانمان ، مدارس اعزام آنها ، شیر دادن یا تغذیه با بطری ، و لیست ادامه دارد ما همچنین از چگونگی رفتار خود شرمنده شده ایم: اینکه چگونه لباس خود را انتخاب کنیم ، نحوه صحبت کردن درمورد فرزندانمان ، نحوه عملکردمان ، نحوه کنترل استرس خود ، و دوباره لیست ادامه دارد. ما حتی از اینکه بیش از حد درمورد فراز و نشیب های روزهای بی پایان خود صحبت می کنیم شرمنده هستیم.

من ذاتاً بیش از حد مشترک هستم

من این کار را انجام می دهم زیرا برای پردازش و درک آنها لازم است از طریق افکار و احساساتم صحبت کنم. در طول زندگی من توسط افرادی که نمی فهمند چرا تصمیم می گیرم در مورد بعضی چیزها صحبت کنم ، تحقیر شده ام. و اغلب اوقات ، این افراد نمی خواهند واقعاً چگونگی اوضاع را بشنوند ، اما هنوز هم می پرسند - چیزی که من هرگز نمی فهمم.

به همین دلیل ، بارها اتفاق افتاده است که من می خواستم اشتراک با هر کسی را متوقف کنم. من می خواستم همه با هم از رسانه های اجتماعی دست بکشم و فقط در حباب کوچک خانواده خودم بمانم تا از درام جلوگیری کنم.

در این زمان ها ، خودم را می گرفتم که از شکایت و تخلیه عذرخواهی می کردم و به خودم می گفتم ، "هیچ کس نمی خواهد این را بشنود" ، و "من باید متوقف شوم" من از انجام کاری که در نهایت به من کمک می کند زن و مادر بهتری باشم احساس شرم کرده ام زیرا این کار به من کمک می کند احساساتم را تند نکنم.

کمی طول کشید تا به این مرحله رسیدم ، اما من دیدم که حق دارم در مورد زندگی ام صحبت کنم - بدون عذرخواهی.

مادری طاقت فرساست و ما هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی 24/7 شبانه روز کار می کنیم

از نظر جسمی ، ما پرستار ، پرستار بچه ، خدمتکار ، راننده ، آشپز ، معلم و موارد دیگر هستیم. از نظر ذهنی ، ما با تمام اضطراب و نگرانی های همراه با مشاغل زیادی که داریم ، دست و پنجه نرم می کنیم. این حتی اشاره ای به مبارزات شخصی ما ، روابط با دیگران و هر شغلی که ممکن است در خارج از خانه داشته باشیم نیست.

هر مادری چالش های خاص خود را دارد و برای بدتر شدن آنها به استرس اضافی قضاوت دیگران احتیاج ندارد. و آنها به افراد دیگر احتیاج ندارند - به خصوص مادران دیگر - که آنها را ساکت کند.

من شخصاً قصد ندارم به خاطر انسان بودن و نیاز به صحبت در مورد عوامل استرس زا در زندگی خود عذرخواهی کنم ، زیرا پردازش آنها بیش از آنکه در آن نگه دارم برای من سالم تر است. از به اشتراک گذاشتن تجربیات و سختی هایم ، ببینم که چطور همیشه یک نفر آنجاست که تماشا می کند و در همان نقطه ای با من قرار دارد. من غالباً از مادران دیگر پیام می گیرم كه به من می گویند از اینكه من حقیقت خود را به اشتراک می گذارم به من افتخار می كنند.

و من هم همینطور

در روند احساس بهتر شدن ، مادر دیگری احساس بهتری می کند - و با هم ، ما برای گذراندن تجربه مشابه خویشاوندی داریم. این فرصت های خوبی برای عقب گرد عقاید و تشویق ها را به جلو و عقب می دهد. به ما اجازه می دهد احساس شنوایی و انسانی داشته باشیم و کمتر تنها باشیم. و این جای تأسف ندارد.

بنابراین اگر شما یک مادر هستید ، لطفاً احساس ناراحتی نکنید که در مورد آنچه در زندگی شما می گذرد صحبت کنید - و من شما را به انجام این کار بیشتر تشویق می کنم ، زیرا واضح است که آنچه ما واقعاً برای عادی سازی نیاز داریم این است که مادران انسان باشند.

توصیه شده: