جهان بدون من در حال بازگشایی است - و من بیش از گذشته احساس تنهایی می کنم
جهان بدون من در حال بازگشایی است - و من بیش از گذشته احساس تنهایی می کنم

تصویری: جهان بدون من در حال بازگشایی است - و من بیش از گذشته احساس تنهایی می کنم

تصویری: جهان بدون من در حال بازگشایی است - و من بیش از گذشته احساس تنهایی می کنم
تصویری: داستان من از شروع کار به عنوان یک سلمان. درس باربر برای مبتدیان 2024, مارس
Anonim

#AloneTogether - ماههاست که مانترای ماست.

و این آسان نبوده است. گیر افتادن در خانه خشن بوده است. حداقل داشتن روابط اجتماعی و اجتماعی من با همان پنج نفری که از فرزندان ، سرگرمی ها و والدین من تشکیل شده اند محدود کننده بوده است.

اما این مسئله این است: همه ما یک چیز دقیق مشابه را تجربه می کردیم. ما # تنهایی با هم بودیم ، و همانطور که آن هشتگ به نظر می رسد ، معلوم شد که این یک چیز واقعی بود.

فیدهای فیس بوک و اینستاگرام پر از الگوی رفتاری خنده دار و ایده های سرگرم کننده برای "زنده ماندن در قرنطینه" بودند. تلفن من با موضوعات متن دوستان مادرم در حال انفجار بود که در مورد مشکلات فردی ما ، مربوط به انزوای اجتماعی ، ایجاد 5 میلیارد میان وعده در روز در حالی که از کسانی که بدون شستن موهایشان طولانی ترین زمان را گذرانده بودند ، می ساختم. من و همکارانم در حال جلسات افتضاح بزرگنمایی و کار در خانه در دفاتر موقت خود بودیم و بچه ها در اتاق دیگر فریاد می زدند.

افتضاح و منزوی بود ، اما به هر حال احساس کردم بیش از هر زمان دیگری مورد حمایت قرار گرفته ام. من در سنگر قرنطینه بودم و بقیه جهان نیز همین طور بودند.

اما در اینجا ما در آغاز مرحله بعدی هستیم. و در حالی که من هنوز در مورد معنی دقیقاً کمی مبهم هستم ، من می دانم که این برای من معنی کمی دارد. با وجود برخی از اعضای در معرض خطر در حلقه نزدیک من ، خانواده من هنوز راحت نیستند که به این دنیای ناشناخته بروند.

درست است: ما تصمیم گرفته ایم در فاز 1 کمی بیشتر بمانیم. و گرچه این 100٪ انتخاب ماست ، اما نمی توانم ناراحت باشم. غمگین و تنها ، در حال تماشای بازگشایی جهان بدون من.

بقیه جهان از بازگشت به زندگی منظم هیجان زده هستند و من هنوز اینجا هستم که بوده ام. هیچ چیزی برای من تغییر نکرده است. من هنوز هم از خانه کار می کنم ، مواد غذایی تحویل می دهم ، برنامه های لغو شده عزاداری می کنم و با خانواده ام و آن گیاه گلدانی معاشرت می کنم.

و احساس می کند تنها من هستم.

روزهای ساعت شادی مجازی گذشته است. حالا من با اشتیاق به عکس های همکارانم که در محل مورد علاقه ما آبجو می نوشند خیره شده ام.

پدر و مادر خجالتی
پدر و مادر خجالتی

7 نکته ای که فقط مادران خجالتی درباره فرزندپروری می دانند

جام دیوا جام قاعدگی
جام دیوا جام قاعدگی

من کاملاً با Diva Cup خودم وسواس دارم

دوستانم مدل موهای جدید مورد نیاز خود را که تازه دارای هایلایت ها و لایه های تابستانی است ، به رخ می کشند و من هنوز هم با قیچی آشپزخانه قسمت های شکاف خود را مرتب می کنم و موهای سبزه خود را درست قبل از چشمم نقره ای می کنم.

قرار است در این ماه های تابستانی آینده ، بازی های پارک ، آتش سوزی با آتش و شنا در مجالس خانوادگی دنبال شود و من اینجا هستم و سعی می کنم به بچه هایم توضیح دهم که چرا ما هنوز با دوستانمان معلق نیستیم.

پیش از این ، قوانین مشخص بود. این رهنمودها توسط اکثر مردم دنبال می شدند و همه دقیقاً در یک قایق بودند. حالا همه ما کمی متفاوت پیش می رویم. بعضی از مردم ابتدا به زندگی "منظم" شیرجه می زنند ، از اینكه می توانند در رستوران ها خرید كنند و غذا بخورند و با دوستانشان معاشرت كنند ، خوشحال هستند. دیگران کمی کندتر از آن استفاده می کنند و انگشتان پا را در استخر معاشرت با کباب های کوچک در فضای باز و سفرهای نقاب دار به کاستکو فرو می برند.

و سپس گروه کوچکی از بقیه ما وجود دارد. در خانه.

من می دانم یکی از این روزها ، چه هفته آینده باشد یا سال دیگر ، من با آنها آنجا خواهم بود. همه ما به زندگی حلق آویز کردن در خانه های مردم و کنسرت ها و مشاغلی که شما را مجبور به ترک خانه می کند باز خواهیم گشت. این ماههای گوشه نشینی خاطره ای دور خواهد بود.

اما در حال حاضر ، همانطور که جهان برای بازگشایی بدون من هیجان زده است ، من ناگهان احساس تنهایی بیش از هر زمان دیگری می کنم.

توصیه شده: