مادران ، وقت آن است که دست از جعل خوشبختی خود برداریم
مادران ، وقت آن است که دست از جعل خوشبختی خود برداریم

تصویری: مادران ، وقت آن است که دست از جعل خوشبختی خود برداریم

تصویری: مادران ، وقت آن است که دست از جعل خوشبختی خود برداریم
تصویری: Коллектор. Психологический триллер 2024, مارس
Anonim

هنگامی که برای اولین بار پس از داشتن دو فرزند به کار بازگشتم ، شب هنگام که به خانه آمدم این کار خنده دار را انجام دادم: اشک هایم جاری شد.

من روزها را با استرس درمورد بازگشت به دنیای کار و در عین حال متعادل سازی تعهدات خانوادگی ام گذراندم ، اما همه اینها را قبول کردم. اینقدر سخت بود که یک مادر برگردم به کار بدون اینکه آن زن پشت میز کارش گریه کند.

اما وقتی با چهره های مشتاق فرزندانم به خانه رسیدم ، تمام عزم من خراب شد. اشک سریع و سخت آمد. با عجله از پله ها گفتم: "بگذارید بروم لباس هایم را عوض کنم." من نمی خواستم آنها فکر کنند مشکلی پیش آمده است. اگر قصد کار داشتم ، حداقل کاری که می توانستم انجام دهم حضور در اوقات خانواده با لبخند بر لب بود. آیا آنها لیاقت چنین کاری را نداشتند؟

مرتبط: 7 راهی که بچه ها هر سفر جاده ای را خراب می کنند

در دستشویی پنهان شدم و گونه های آغشته به اشک را با دستمال توالت آغشته کردم. بچه هایم بیرون از در با صدای بلند تماس می گرفتند و می خواستند نقاشی های خود را به من نشان دهند ، یک داستان یا داستان کوتاه را برایم تعریف کنند. گریه ام را خیلی سریع قورت دادم و با لبخندی ساختگی روی لب در را باز کردم. من در وانمود کردن همه چیز خوب استادی داشتم. اما در برخی از سطح آنها می دانستند. آنها چشمان خود را باریک کردند و صورت من را جستجو کردند. من عجیب رفتار می کردم ، اما آنها نمی توانستند مشخص کنند که این چیست.

من قسمت مهمی از خودم را از افرادی که دوستشان دارم پنهان کردم.

البته این روال آشغال کامل بود. این ایده که من باید با لبخندی بر لب و آواز شاد در قلبم به خانه بیایم فشار من را بیشتر می کرد. بدتر از آن ، من در مقابل بچه هایم جعلی بودم ، این مساله کنایه آمیز بود با توجه به اینکه چند بار در روز به آنها گفتم "احساس همه احساسات آنها کاملاً خوب است".

اما مال من چطور؟ آیا به من اجازه داده شده که چیزی غیر از لذت غیرمجاز در حضور آنها احساس کنم؟

فکر نمی کردم

خوشبختانه من اشتباه کردم.

هدایای فارغ التحصیلی کودکستان
هدایای فارغ التحصیلی کودکستان

8 بهترین هدیه فارغ التحصیلی کودکستان

کتابهای AAPI
کتابهای AAPI

10 بهترین کتاب تصویری که شخصیت های AAPI را مشخص می کنند

اخیراً مطالعه ای در انجمن شخصیت شناسی و روانشناسی اجتماعی تأیید کرده است که انگیزه های من برای ایجاد لبخند بر لب ، هنگامی که واقعاً می خواستم هق هق کنم ، برای فرزندانم خوب نبود. در واقع ، این مطالعه نشان می دهد که نماهایی مانند من که در آن قرار داده ام در واقع به احساس رفاه کودکان آسیب می رسانند. آن لحظه هایی که احساسات واقعی خود را پنهان می کنیم "پیوند والدین و فرزندان با کیفیت بالا" را به هم می ریزد زیرا اصالت نداریم ، که برای بچه ها گیج کننده است.

این مطالعه همچنین تأیید می کند که لازم نیست احساسات منفی را سرکوب کنیم و احساسات مثبت اطراف بچه هایمان را تقویت کنیم. در واقع ، این نوع دستکاری عاطفی به همه آسیب می رساند.

در آن شب هایی که احساساتم را پر می کردم ، احساس می کردم بیشتر از فشار روانی ناشی از کار ، از خشت فرار کرده ام. من قسمت مهمی از خودم را از افرادی که دوستشان دارم پنهان کردم. من فرصتی را برای اصیل بودن با فرزندانم از دست دادم. در حالی که بچه های من نیازی به دانستن همه نکات خاص مانند احساس حقارت نسبت به همکاران جوان و مرد خود نداشتم که چهار ماه برای مرخصی زایمان تعطیل نکرده بودند ، من می توانستم چیزی ساده و صادقانه بگویم ، به عنوان مثال ، "احساس می کنم ناراحت از چالش هایی که در کار با آن روبرو هستم."

مرتبط: من با گناه شام تموم شدم!

آنچه فرزندان من بیش از مادری که لبخندی غیر اصیل بر چهره اش چسبانده است سزاوار آن هستند ، مادری است که می تواند تمام احساسات خود ، از جمله غم و عصبانیت را بیان کند. چگونه دیگر آنها می خواهند بفهمند که من نیز مانند آنها یک شخص هستم؟

عکس توسط: Twenty20

توصیه شده: