سرانجام از یک اختلال خوردن بهبود یافتم
سرانجام از یک اختلال خوردن بهبود یافتم

تصویری: سرانجام از یک اختلال خوردن بهبود یافتم

تصویری: سرانجام از یک اختلال خوردن بهبود یافتم
تصویری: روشهای شگفت انگیز درمان قطعی پر خوری عصبی ( بولومیا)! 2024, مارس
Anonim

من به عنوان مادر دو دختر جوان ، به طور طبیعی نگران همه جنبه های زندگی آنها هستم ، اما همچنین می فهمم که نمی توانم همه چیزهایی را که در معرض آنها هستند کنترل کنم. فرهنگ ما دریهایی را باز می کند که تصاویر غیرقابل دستیابی به بدن ، رژیم های غذایی مadد و کانال های متعدد را برای انتقاد و احساس بد نسبت به خود روشن می کند.

برای کسی که بهبودی ناشی از اختلال خوردن را پیدا کرده و روحیه من را بیش از یک دهه فلج کرده است ، من متعهد هستم که مثالی مثبت برای دخترانم باشم. من نمی خواهم که آنها تحت طلسم تصاویر دست نیافتنی رسانه ای قرار بگیرند و فرهنگ ما را القا می کند. من بسیار علاقه مند به سفر بهبودی ام هستم و معتقدم که شناسایی یک ابزار قدرتمند در روند بهبودی و بالاتر از بیماری است.

من متعهد هستم که برای دخترانم مثالی مثبت باشم.

من مفهوم "داشتن" داستان شما را دوست دارم - به همین دلیل است که من "ساختن صلح با صفحه شما" را به طور مشترک نوشتم و به همین دلیل با مرکز بازیابی غذا خوردن همکاری می کنم. من نمی خواهم تجربه خودم را کت قند بزنم. در حقیقت ، من می خواهم در مورد تجربه خود ، "داستان من" ، خوب ، بد ، زیبا و زشت صادقانه بگویم صادقانه امیدوارم که دیگران احساس قدرت کنند تا زندگی خود را بازیابند و راه بهبودی را ادامه دهند. بهبودی اختلال خوردن ارزش تلاشی را دارد که انجام می شود ، اما به ویژه در اوایل بهبود می تواند چالش برانگیز و دردناک باشد.

من هنگام والدین نیز همین رویکرد را در پیش می گیرم. این احساس اجتناب ناپذیری است که مردم می خواهند در مورد تصاویر بدن ، غذا و ورزش صحبت کنند. دوستان من می دانند که من در بهبودی طولانی مدت هستم و به آن احترام می گذارم. گاهی اوقات ، اگر مردم بیش از حد نسبت به بدن خود در مورد فرزندان منفی رفتار منفی نشان دهند ، باید به آنها بگویم ، "متاسفم که شما چنین احساسی دارید ؛ ما در خانه درباره بدن و وزن بحث نمی کنیم." راستش را بخواهید ، من بیش از بدنم هستم و دوست دارم دخترانم نیز بدانند که آنها نیز هستند. روش هایی وجود دارد که می توان موضوع را به آرامی تغییر داد ، بدون اینکه بی احترامی شود.

در اطراف هر "گفتگوی بدن" من می خواهم مراقب پیام دهی باشم و به آرامی سعی کنم صحبت هایمان را درباره چیز قابل توجه تری انجام دهم زیرا بدن من نیستم ، و غذای مصرفی نیستم.

با این حال ، من می فهمم که مردم مکالمه خود را در مورد بدن و وزن خود به سمت من معطوف نمی کنند. آنها سعی نمی کنند بی ادب باشند - این وسایل آنهاست و همه ما چیزهای خود را داریم! همچنین این همان کاری است که به بسیاری از ما در جامعه خود آموزش داده شده است. به ما آموخته ایم که به دلیل بی احترامی به بدن و اندازه خود پیوند برقرار کنیم. من احساسات فرزندانم را در اطراف بدن تشخیص می دهم و هنگام بروز آنها متناسب می شوم ، این بخشی از بزرگ شدن است - بخشی از انسان بودن. تمایل به زیبایی طبیعی است. بنابراین من نمی خواهم این کار را برای فرزندانم ، یا بهبودی خودم کنار بگذارم. در اطراف هر "گفتگوی بدن" ، من می خواهم مراقب پیام دهی باشم و به آرامی سعی کنم صحبت هایمان را در مورد چیزی قابل توجه تر کنم ، زیرا بدن من نیستم ، غذای مصرفی نیستم و کالری نیستم - خیلی زیاد هستم بیشتر ، و فرزندان من نیز همینطور. این یک نوع تعادل است. والدین یک عمل متعادل کننده است.

در نهایت ، هدف من این است که به فرزندانم بیاموزم چگونه ارزشهای فرهنگی را زیر سوال ببرند و اولویت بندی کنند.

وقتی صحبت از فرزندانتان می شود ، به هرگونه تغییر رفتاری که ممکن است باعث نگرانی شود توجه کنید. به غریزه خود اعتماد کرده و در صورت بروز نگرانی از متخصصان باتجربه کمک بگیرید. روش های ساده ای برای به اشتراک گذاشتن پیام های مثبت با فرزندان خود پیدا کنید. از همه مهمتر ، بدانید که شما تنها نیستید و منابعی از قبیل eatingrevoverycenter.com برای راهنمایی وجود دارد.

"تصویر"
"تصویر"
پدر و مادر خجالتی
پدر و مادر خجالتی

7 نکته ای که فقط مادران خجالتی درباره فرزندپروری می دانند

دو دوست زن که به یکدیگر رازهایی می گویند
دو دوست زن که به یکدیگر رازهایی می گویند

5 علامت شما "هزاره سالمند" هستید (بله ، این یک چیز است!)

توصیه شده: